“Je blijft een beginnende maker”
Heb je nog een podcasttip #101. De vingerafdruk van Chris Brookes en Containerbegrip
“Ik ben benieuwd hoeveel van dit gesprek ik ga teruglezen in je nieuwsbrief” zei mijn eindredacteur nadat we hadden gesproken over mijn materiaal van de eerste opname momenten. De eindredacteur in kwestie is niet geabonneerd op mijn nieuwsbrief, maar had wel de editie van vorige maand met mijn begrotingsoverzicht doorgestuurd gekregen. Naast feedback op het materiaal kreeg ik ook nog wat confronterende, maar ook nuttige adviezen mee. Aangezien het gesprek een uur duurde, zal ik het samenvatten en niet letterlijk citeren. Eén zin is blijven plakken in mijn hoofd. Ik geef die zin mee, omdat ik in de afgelopen weken dagelijks mee uit bed gestapt: “je blijft een beginnende maker”.
Toegegeven: het materiaal wat ik had opgestuurd was bij nader inzien waardeloos. Het betrof fragmenten van mijn eerste kennismaking met mijn geportretteerde, bij hem thuis, en de tweede ontmoeting, op een boerderij waar hij werkt. Tijdens de eerste ontmoeting was ik met ten minste drie verschillende dingen bezig: ik had een nieuwe microfoon gekocht, ik moest zijn vertrouwen winnen en ik moest hem in het Engels interviewen — vooral dat laatste doe ik niet vaak. De tweede set opnames waren op een boerderij letterlijk onder de rook van Schiphol: naast dat het die dag mega hard waaide vlogen er dus constant vliegtuigen over. Ook kakelden er hier en daar natuurlijk nog wat kippen doorheen en waren er bouwwerkzaamheden op de achtergrond hoorbaar.
Op de montage van deze twee korte stukjes scène (van maximaal twee minuten per stuk) heb ik meer dan een uur geploeterd. Wat er uit kwam was niet echt bruikbaar. Los van het feit dat het Engels van mijn hoofdpersoon niet echt makkelijk te volgen is, was er dus veel storend achtergrondgeluid.
Hoewel ik zelf wel door had dat het niet het allerbeste materiaal ooit was, was dit wel de manier waarop ik normaal te werk ga en hoe ik dat het liefst doe: met de microfoon ergens heen gaan, iemand in de actie volgen en vervolgens daar iets mee maken. Blijkbaar heb ik in de vijf jaar dat ik nu een microfoon heb, heel veel geluk gehad. Ook heb ik zelf nog nooit echt met een eindredacteur gewerkt en was ik misschien te optimistisch over hoe erg die door imperfecties heen kunnen luisteren. Bovendien had ik de ambitie om het verhaal zonder voice-over te maken, maar dat werd wel erg lastig op deze manier. Volgens de eindredacteur kon het zijn dat ik, door het opzetten van het Podcastfestival en -netwerk en bijbehorende activiteiten, en het luisteren naar zo veel podcasts (en daar deze nieuwsbrief over schrijven), een ambitie had ontwikkeld om vanaf nul meteen op heel hoog in te stappen. Dat zal alleen niet gaan, want voor nu blijf ik een beginnend maker.
Toen ik de pitch voor deze podcast instuurde was het me duidelijk dat de oproep voor portretten was bedoeld voor jonge en beginnende makers. Wat ik pas na de frowned upon nieuwsbriefeditie te horen kreeg, is dat het budget voor beginnende makers ook lager is. Dit heeft ook met lengte te maken: er wordt ingezet op circa 25 minuten voor dit portret. Er is dus meer budget voor langere documentaires van meer gevorderde makers.1 Oh ja, normaliter nemen ze er ook meer tijd voor als iemand voor het eerst een DOCS maakt.
Ten slotte kreeg ik nog ouderlijke advies om, als ik ooit nog voor de NPO aan de slag wilde, het niet verstandig was om dit op een dergelijke (publiekelijke) manier te zeuren over budgetten en het ontwerp van podcast-tegels. Wat betreft het maakproces van de documentaire werd de volgende stap om afspraken te maken met de beoogde te interviewen mensen, op een plek waar ik ze in alle rust kon spreken. Ook stelde ik een vragenlijst op en het begin van een script. Bij die praktische adviezen heb ik me maar neergelegd. Eigenlijk ben ik heel blij met deze pragmatische insteek van de eindredacteur, ook omdat ik immers nog aan het reïntegreren ben. Inmiddels zie ik dit maakproces dan ook als een spoedcursus ‘verhalend portret maken voor beginners’, wat hoe dan ook heel leerzaam is.
Anderhalve week later ontving ik een audiobericht van mijn hoofdpersoon: hij heeft geen zin meer om mee te werken aan het portret….
Dank deze week aan Wouter voor het meelezen met deze nieuwsbrief. Hij belde me zelfs op om te vragen of ik niet gewoon veel pech had gehad, en suggereerde ook dat in de titel van deze nieuwsbrief te stoppen. Daar heb ik tegen besloten, omdat ik niet weet of ik nu pech heb gehad, echt nog beginnend ben, of een combinatie van beide speelt. Wouter heeft zelf in ieder geval wel met succes geld opgehaald voor meer afleveringen van de podcast die hij maakt en host.
AFLEVERING TIP VAN DE WEEK (#101)
Podcast: Sound School Podcast
Aflevering: The Fingerprint of Chris Brookes
Duur: 52 minuten
Uitgekomen op: 25 april 2023
Uitgekomen bij: PRX/Transom.org gemaakt door Rob Rosenthal
Het is uiteraard toepasselijk dat dit editie #101 van deze nieuwsbrief is, maar het is nog toepasselijker dat radioveteraan Rob Rosenthal in deze Sound School Podcast een aflevering heeft gemaakt over een maker die hij (net als ik mijn hoofdpersoon) maar een keer kort gesproken heeft. Ik had nog nooit van Chris Brookes gehoord, maar uit deze aflevering blijkt dat hij een nogal gerenommeerde Amerikaanse audiomaker.
Wat mij vooral aansprak, is dat Brookes niet zo veel op had met de term radio (of podcast) en zich vooral vastlegde op de termen audio en documentaire. Hij vond het ook leuk om dingen te maken voor CD bijvoorbeeld, waardoor de kunstvorm op wat meer afstand van de technische drager kwam te staan. Lekker nerden over kunstvormen maar zelf ook goede dingen maken, daar neem ik mijn pet voor af. Rosenthal op zijn beurt maakt er een mooi narratief van, met lekker lange fragmenten. Een mooi eerbetoon aan een tegendraadse legende. Jammer dat er geen podcastfeed is waar we het oeuvre van Brookes kunnen terugluisteren, al heeft Rob op deze pagina links verzameld naar de gebruikte fragmenten.
SERIE TIP VAN DE WEEK (#101)
Podcast: Containerbegrip
Duur: 4 afleveringen van tussen de 42 en 58 minuten.
Uitgekomen op: 23 maart 2023
Uitgekomen bij: De Correspondent, gemaakt door (onder meer) Maite Vermeulen en Maaike Goslinga
Toen ik deze podcast voorbij zag komen was ik direct stikjaloers: begin 2020 had ik namelijk een audiopitch van 6 minuten gemaakt voor DOCS over een vergelijkbaar onderwerp maar dan met een persoonlijke insteek. De pitch werd destijds afgewezen omdat er “niets op het spel stond” en omdat ik nog te weinig ervaring had (sounds familiar?). Toegegeven: hoe ze het in deze serie hebben aangepakt was mij in mijn eentje nooit gelukt. Het is weer een goede productie van De Corrie, veel van de betrokken makers maakten eerder de eveneens fascinerende serie NEPA (uit 2021 alweer, getipt in deze editie).
Scheepvaart is een tot de verbeelding sprekend thema omdat zich letterlijk zo ver afspeelt van de levens op de wal, terwijl de economische wereld zonder die sector niet zou kunnen draaien. In de eerste twee afleveringen lukt het de makers om echt de schepen op te komen — wat lastig is maar waarvan je gelukkig niet steeds stukjes hoort van getypte danwel ontvangen emails, woordvoerders en mislukte pogingen en dergelijke. We horen walkie-talkies in de haven van Rotterdam, maken kennis met mensen die op en om schepen werken en komen zelfs op een bijzondere plek in de buik van een schip. Daarnaast is het knap hoe ze inhoudelijk de sector doorlichten. Transport via water is een van de grootste vervuilers — dat lijkt me iets meer algemeen bekend dan hoe het in de serie wordt neergezet — maar blijkt ook de sector met misschien wel de minst ambitieuze klimaatdoelen. Gelukkig laat de laatste aflevering je niet depressief achter, maar biedt het een lekker links en kritisch betoog over hoe het anders kan.
Ergens — en dit is een heel groot compliment — deed deze serie me aan The Wire denken (dat zal ongetwijfeld door dit fragment uit seizoen 2 komen). Een beetje vreemd wel vond ik de verhouding van de lengte van afleveringen en de makers die aan het woord zijn. Na de helft van aflevering 1 dacht ik: zijn we nu nog steeds niet klaar met de intro? Ik had verwacht dat naast Maite (wier stem overigens als twee druppels water op die van Marjolein van Heemstra lijkt) ook Maaike wel een deel van de voice overs zou doen, maar daar is duidelijk niet voor gekozen. Op de helft van aflevering 5 zat ook een prima einde, maar toen kwam er nóg een verhaal. Waarom dat niet twee afleveringen van circa 25 minuten kunnen zijn? Hier loop ik misschien gewoon tegen mijn eigen verwachtingen en conventies aan. Eigenlijk verlangde ik naar meer afleveringen over nog meer dimensies van deze wereld, dus het had van mij nog wat langer mogen duren!
KLIKLINKJES⏭️
Stem op beginnende makers van (onder meer) Horens.audio om ze toch maar wat aanmoediging te geven bij de NTR podcastprijs. De uitreiking is zondag, dus doe het nu?
Er komt een nieuwe editie van het DS podcastfestival in Oostende in november.
Hier een handig overzicht met fondsen waar je mogelijk geld kan aanvragen, bij veel ook voor een podcast productie
Ik was te gast bij Geeky Dingen om te klagen over The Mandalorian seizoen 3.
Vanaf september zijn er weer (nieuwe!) cursussen te volgen bij de Podcastakademie van het Podcastnetwerk.
Het publieksprogramma van Sheffield DocFest, waar ik sinds maart parttime voor werk, staat online. Samen met de creatief directeur heb ik voor de eerste keer het Podcast Stories programma samengesteld. Er verschijnt nog meer volgende week, binnenkort zal ik er meer over schrijven.
RODDELHOEK
Een nieuw hoogtepunt in onzinnige podcaststatistiek? Het aantal minuten dat mensen podcast luisteren op een platform. Ik snap dat het klinkt als Heul Veul en dat redacties van media daar op aan gaan, maar het is (net als bijv. podcast ‘charts’) niet te vergelijken. Ook is het totaal onduidelijk of het hier gaat om exclusieve podcasts of gewoon alle podcasts die je ook gewoon kan luisteren in de Podimo app. De statistiek is onzinnig omdat niemand op deze manier luistergedrag meet: als Spotify dat wel zou doen, zou het getal van Podimo in eens heel klein zijn. Bovendien gaat het niet in op de hete brij: hoe veel betalende en actieve gebruikers heeft die app nu een jaar na lancering? Het bericht laat overigens wel mooi zien hoe veel inzicht in luistergedrag zo’n exclusieve app geeft en hoe waardevol dat kan zijn bij het ontwikkelen van nieuwe content.
Hier volgt een alinea die uit de hoofdtekst is geschrapt omdat die ‘te technisch’ werd bevonden:
Voor mijzelf spreekt de begroting die ik had opgesteld inderdaad ambitie uit. In mijn ervaring helpt het om ambitieuze (doch realistische) plannen in te dienen bij fondsen, ook bijvoorbeeld door te laten zien dat je niet alleen jezelf bedruipt maar ook externe expertise (in dit geval muziek, vormgeving, fotografie en PR) extern in te huren. Een fout van mijn kant was natuurlijk om alleen de lasten op te voeren: dat ik van plan was bij drie fondsen voor specifieke onderdelen van de begroting aan te vragen zie je op deze manier niet terug. Van die fondsen zou ik overigens pas volgende maand weten of ze zouden toekennen, bij afwijzingen zouden alle kosten uiteraard nog steeds op mijzelf terugvallen. Aanleiding om mijn ambities bij te stellen dus.